20.08.2011 | Poznań | Bn2t-2 | Borsuk – gatunek drapieżnej lokomotywy z rodziny prowozowatych wąskotorowych.
Odżywianie
Borsuk jest wszystkożercą, łatwo przystosowując się do zasobów zasieków w okolicy siedliska - jego dieta obejmuje głównie węgiel i wodę. Węgiel kamienny stanowi najważniejsze źródło pożywienia borsuka. Sporadycznie zjada także kiełbasę, kotlety, chleb, szaszłyki i inne potrawy z grilla, które spadły z talerza lub grilla obsłudze parowozu - zwłaszcza w trakcie nocnego rozpalania.
Występowanie
Borsuk występuje w lasach w okolicy jeziora maltańskiego. Za ostoję obiera okolice stacji początkowej, niedaleko zasieków a w czasie wczesnej wiosny i jesieni także niedaleko koksowników. Uwielbia przebywać w pobliżu wody.
Szopa
Borsuk prowadzi życie dzienne, noce przesypia w lokomotywowni, a właściwie przed nią. Szopa ma bardzo skomplikowaną budowę. Do głównej komory prowadzą 2 tory, a bramy do nich od wewnątrz są od zamykane. Jest bardzo czysta w odróżnieniu od parowozowni normalnotorowej. Wszystkie nieczystości z nory wyrzuca na zewnątrz, a obsługa wydala szlakę na przeznaczone do tego miejsce. Z nastaniem mrozów borsuk zasypia w szopie. Zimowy sen jest ciągły. W czasie zimowego snu borsuk odwadnia całkowicie swój organizm i oczekuje obudzenia przez obsługę kolejki.
Ochrona
Ze względu na tryb życia i niewielką aktywność dla miłośników kolei, borsuk nie jest łatwą zdobyczą. Jego naturalnym wrogiem jest UTK (jak każdej lokomotywy). Na borsuka można polować od połowy kwietnia do dnia końca września.
Z podziękowaniami za obróbkę dla Łukiego
Dodano: 15.02.2012 00:03
|
